เมื่อ เป็น ที่ ที่ดีที่สุด เวลาไป ออกกำลังกาย แรงจูงใจ หุ้น ตัวเลือก

บทนำเกี่ยวกับตัวเลือกหุ้นข้อเสนอพิเศษข้อดีประการหนึ่งที่นายจ้างจำนวนมากเสนอต่อพนักงานของพวกเขาคือความสามารถในการซื้อหุ้นของ บริษัท โดยมีข้อดีด้านภาษีหรือส่วนลดในตัว มีแผนการซื้อสต็อกหลายแบบที่มีคุณสมบัติเหล่านี้เช่นแผนการเสนอขายหุ้นที่ไม่ผ่านเกณฑ์ แผนเหล่านี้มักจะมีให้กับพนักงานทุกคนใน บริษัท จากผู้บริหารระดับสูงลงไปยังพนักงานที่ถูกคุมขัง อย่างไรก็ตามมีตัวเลือกหุ้นประเภทอื่น ๆ เรียกว่าตัวเลือกหุ้นแรงจูงใจ ซึ่งโดยปกติจะมีให้เฉพาะกับพนักงานที่สำคัญและผู้บริหารระดับสูงเท่านั้น ตัวเลือกเหล่านี้ยังเป็นที่รู้จักกันทั่วไปว่าเป็นตัวเลือกที่ถูกต้องตามกฎหมายหรือมีคุณสมบัติและพวกเขาสามารถได้รับการปฏิบัติด้านภาษีพิเศษในหลาย ๆ กรณี ลักษณะสำคัญของ ISOs ตัวเลือกหุ้นที่เลือกมีความคล้ายคลึงกับตัวเลือกที่ไม่เป็นทางเลือกในรูปแบบและโครงสร้าง กำหนดการออกใบรับรอง ISOs ในวันที่เริ่มต้นเรียกว่าวันที่ให้สิทธิ์และจากนั้นพนักงานจะใช้สิทธิในการซื้อตัวเลือกในวันที่ใช้สิทธิ พนักงานจะมีอิสระในการขายหุ้นทันทีหรือรอสักครู่ก่อนทำเช่นนั้น ระยะเวลาเสนอซื้อสำหรับตัวเลือกหุ้นที่เกิดแรงจูงใจอยู่เสมอ 10 ปีหลังจากนั้นเวลาที่ตัวเลือกหมดอายุ การให้สิทธิตามมาตรฐาน ISO มักมีกำหนดการให้สิทธิ์ที่ต้องพึงพอใจก่อนที่พนักงานจะสามารถใช้ตัวเลือกได้ ตารางเวลาหน้าผาสามปีมาตรฐานใช้ในบางกรณีซึ่งพนักงานจะได้รับสิทธิทั้งหมดในตัวเลือกทั้งหมดที่ออกให้แก่เขาในเวลานั้น นายจ้างคนอื่น ๆ ใช้ตารางคะแนนการให้คะแนนที่อนุญาตให้พนักงานได้รับการลงทุนในหนึ่งในห้าของตัวเลือกที่ได้รับในแต่ละปีเริ่มต้นในปีที่สองจากทุน พนักงานจะได้รับสิทธิทั้งหมดในตัวเลือกทั้งหมดในปีที่ 6 นับจากวันมอบทุน วิธีการใช้สิทธิตัวเลือกหุ้นจูงใจคล้ายคลึงกับตัวเลือกที่มิใช่ตามกฎหมายในรูปแบบต่างๆที่สามารถใช้งานได้หลายวิธี พนักงานสามารถจ่ายเงินสดล่วงหน้าเพื่อใช้สิทธิ์หรือสามารถใช้สิทธิในการทำธุรกรรมเงินสดหรือใช้การแลกเปลี่ยนหุ้น ISO-Trade Element สามารถใช้สิทธิได้ในราคาที่ต่ำกว่าราคาตลาดในปัจจุบันและทำให้เกิดผลกำไรได้ทันทีสำหรับพนักงาน บทบัญญัติของ Clawback เหล่านี้เป็นเงื่อนไขที่อนุญาตให้นายจ้างเรียกคืนตัวเลือกต่างๆเช่นหากพนักงานลาออกจาก บริษัท ด้วยสาเหตุอื่นนอกเหนือจากความตายความทุพพลภาพหรือการเกษียณอายุหรือหาก บริษัท นั้นไม่สามารถปฏิบัติตามข้อผูกพันกับทางเลือกได้ การเลือกปฏิบัติในขณะที่พนักงานส่วนใหญ่ของ บริษัท ที่มีคุณสมบัติตรงตามข้อกำหนดขั้นต่ำบางประเภทต้องจัดให้มีการจัดซื้อหุ้นพนักงานส่วนใหญ่โดยปกติแล้ว ISO จะได้รับเฉพาะผู้บริหารและพนักงานสำคัญของ บริษัท เท่านั้น ISOs สามารถเปรียบเสมือนกับแผนการเกษียณอายุที่ไม่ผ่านคุณสมบัติซึ่งมักมุ่งให้กับผู้ที่อยู่ด้านบนสุดของโครงสร้างขององค์กรซึ่งตรงข้ามกับแผนงานที่มีคุณสมบัติเหมาะสมซึ่งต้องเสนอให้กับพนักงานทุกคน การจัดเก็บภาษี ISOs ISOs มีสิทธิ์ได้รับการปฏิบัติด้านภาษีที่ดีกว่าแผนการซื้อหุ้นของพนักงานประเภทอื่น ๆ การรักษานี้เป็นสิ่งที่กำหนดตัวเลือกเหล่านี้นอกเหนือจากรูปแบบอื่น ๆ ของการชดเชยหุ้น อย่างไรก็ตามพนักงานต้องปฏิบัติตามข้อผูกพันบางประการเพื่อที่จะได้รับผลประโยชน์ทางภาษี มีข้อกำหนดสองประเภทสำหรับ ISOs: Qualifying Disposition - การจำหน่ายสต็อค ISO ที่ทำอย่างน้อยสองปีหลังจากวันที่ให้สิทธิ์และหนึ่งปีหลังจากที่มีการใช้ตัวเลือก ต้องปฏิบัติตามเงื่อนไขทั้งสองอย่างเพื่อให้มีการจัดจำหน่ายหุ้นในลักษณะนี้ Disqualifying Disposition - ขายสต็อก ISO ที่ไม่เป็นไปตามข้อกำหนดการถือครองที่กำหนด เช่นเดียวกับตัวเลือกที่ไม่ใช่ทางกฎหมายไม่มีผลภาษีใด ๆ ที่ให้หรือให้สิทธิ์ อย่างไรก็ตามกฎภาษีสำหรับการออกกำลังกายของพวกเขาแตกต่างไปจากตัวเลือกที่ไม่ได้ตามกฎหมาย พนักงานที่ปฏิบัติตามตัวเลือกที่มิใช่ตามกฎหมายจะต้องรายงานองค์ประกอบการต่อรองของการทำธุรกรรมเป็นรายได้ที่ได้รับซึ่งต้องเสียภาษีหัก ณ ที่จ่าย ผู้ถือ ISO จะไม่รายงานอะไรที่จุดนี้ไม่มีการรายงานภาษีใด ๆ จนกว่าจะมีการขายหุ้น หากการขายหุ้นเป็นรายการที่มีคุณสมบัติเหมาะสม แล้วพนักงานจะรายงานผลกำไรระยะสั้นหรือระยะยาวในการขาย หากการขายนั้นเป็นคุณสมบัติ disqualifying แล้วพนักงานจะต้องรายงานองค์ประกอบการต่อรองใด ๆ จากการออกกำลังกายเป็นรายได้ที่ได้รับ ตัวอย่างสตีฟได้รับ 1,000 ตัวเลือกหุ้นที่ไม่ได้ตามกฎหมายและ 2,000 ตัวเลือกหุ้นแรงจูงใจจาก บริษัท ของเขา ราคาการใช้สิทธิสำหรับทั้งสองคือ 25. เขาใช้ตัวเลือกทั้งสองประเภทประมาณ 13 เดือนหลังจากนั้นเมื่อหุ้นซื้อขายที่ 40 หุ้นและจากนั้นจะขายหุ้น 1,000 หุ้นจากตัวเลือกจูงใจของเขาหกเดือนหลังจากนั้นสำหรับ 45 หุ้น แปดเดือนต่อมาเขาขายส่วนที่เหลือของหุ้นที่ 55 หุ้น การขายหุ้นจูงใจเป็นครั้งแรกเป็นการจำหน่ายที่ไม่ถูกต้องซึ่งหมายความว่าสตีฟจะต้องรายงานส่วนประกอบการต่อรองราคา 15,000 (40 ราคาจริง - ราคาใช้สิทธิ 25 หุ้น 15 x 1,000 หุ้น) เป็นรายได้ที่ได้รับ เขาจะต้องทำเช่นเดียวกันกับองค์ประกอบต่อรองจากการออกกำลังกายที่ไม่ได้ตามกฎหมายของเขาดังนั้นเขาจะมีรายได้ W-2 เพิ่มเติม 30,000 รายเพื่อรายงานในปีของการออกกำลังกาย แต่เขาจะรายงานการเพิ่มทุนระยะยาวเพียง 30,000 (55 ราคาขาย - 25 ราคาใช้สิทธิ x 1,000 หุ้น) สำหรับการจัดจำหน่าย ISO ที่มีคุณสมบัติเหมาะสม ควรสังเกตว่านายจ้างไม่จำเป็นต้องระงับภาษีใด ๆ จากแบบฝึกหัดของ ISO ดังนั้นผู้ที่ตั้งใจจะจัดจำหน่ายที่ไม่ถูกต้องควรดูแลเงินสำรองเพื่อจ่ายภาษีของรัฐบาลกลางรัฐและท้องถิ่น เช่นเดียวกับประกันสังคม Medicare และ FUTA การรายงานและ AMT แม้ว่าจะมีการรายงานการจัดจำหน่าย ISO ที่มีคุณสมบัติเป็นเงินทุนระยะยาวในปี 1040 แต่องค์ประกอบการต่อรองที่ใช้ในการออกกำลังกายก็เป็นรายการที่พึงพอใจสำหรับภาษีขั้นต่ำทางเลือก ภาษีนี้ได้รับการประเมินให้กับผู้จัดเก็บภาษีที่มีรายได้บางประเภทเช่นองค์ประกอบต่อรองของ ISO หรือดอกเบี้ยพันธบัตรเทศบาลและได้รับการออกแบบมาเพื่อให้แน่ใจว่าผู้เสียภาษีจ่ายเงินภาษีอย่างน้อยจำนวนที่น้อยที่สุดสำหรับรายได้ที่มิฉะนั้นจะต้องเสียภาษี - ฟรี. ซึ่งสามารถคำนวณได้จากแบบฟอร์ม IRS 6251 แต่พนักงานที่ใช้ ISO เป็นจำนวนมากควรปรึกษาที่ปรึกษาด้านภาษีหรือที่ปรึกษาทางการเงินล่วงหน้าเพื่อให้สามารถคาดการณ์ผลกระทบทางภาษีจากการทำธุรกรรมได้อย่างถูกต้อง เงินที่ได้รับจากการขายสต็อค ISO จะต้องรายงานในแบบฟอร์ม IRS 3921 จากนั้นจึงนำไปจัดทำเป็นตาราง D ตัวเลือกหุ้นด้านล่างของบรรทัดฐานจูงใจสามารถให้รายได้ที่สำคัญแก่ผู้ถือได้ แต่กฎภาษีสำหรับการออกกำลังกายและการขายอาจมีความซับซ้อนในบางกรณี บทความนี้กล่าวถึงเฉพาะจุดเด่นของการทำงานของตัวเลือกเหล่านี้และวิธีที่สามารถใช้งานได้ สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับตัวเลือกหุ้นที่มีแรงจูงใจให้ปรึกษาตัวแทนฝ่ายทรัพยากรบุคคลหรือที่ปรึกษาทางการเงินของคุณ ประเภทของภาษีที่เรียกเก็บจากเงินทุนที่เกิดจากบุคคลและ บริษัท กำไรจากการลงทุนเป็นผลกำไรที่นักลงทุนลงทุน คำสั่งซื้อความปลอดภัยที่ต่ำกว่าหรือต่ำกว่าราคาที่ระบุ คำสั่งซื้อวงเงินอนุญาตให้ผู้ค้าและนักลงทุนระบุ กฎสรรพากรภายใน (Internal Internal Revenue Service หรือ IRS) ที่อนุญาตให้มีการถอนเงินที่ปลอดจากบัญชี IRA กฎกำหนดให้ การขายหุ้นครั้งแรกโดย บริษัท เอกชนต่อสาธารณชน การเสนอขายหุ้นหรือไอพีโอมักจะออกโดย บริษัท ขนาดเล็กที่มีอายุน้อยกว่าที่แสวงหา อัตราส่วนหนี้สิน DebtEquity Ratio คืออัตราส่วนหนี้สินที่ใช้ในการวัดอัตราส่วนหนี้สินของ บริษัท หรืออัตราส่วนหนี้สินที่ใช้ในการวัดแต่ละบุคคล ประเภทของโครงสร้างการชดเชยที่ผู้จัดการกองทุนป้องกันความเสี่ยงมักใช้ในส่วนของค่าตอบแทนที่เป็นผลการปฏิบัติงานตามที่ได้รับมากที่สุดของตัวเลือกหุ้นของพนักงานแผนเลือกพนักงานจะเป็นเครื่องมือการลงทุนที่ร่ำรวยถ้ามีการจัดการอย่างถูกต้อง ด้วยเหตุนี้แผนการเหล่านี้จึงเป็นเครื่องมือที่ประสบความสำเร็จในการดึงดูดผู้บริหารระดับสูงและในช่วงหลายปีที่ผ่านมาได้กลายเป็นวิธีที่นิยมในการล่อลวงพนักงานที่ไม่เป็นผู้บริหาร แต่น่าเสียดายที่บางส่วนยังคงไม่สามารถใช้ประโยชน์จากเงินที่สร้างโดยพนักงานของพวกเขา การทำความเข้าใจลักษณะของตัวเลือกหุ้น การจัดเก็บภาษีและผลกระทบต่อรายได้ส่วนบุคคลเป็นกุญแจสำคัญในการเพิ่มผลกำไรที่อาจเกิดกำไรได้ Whats Employee Stock Option ตัวเลือกหุ้นของพนักงานเป็นสัญญาที่นายจ้างจ่ายให้กับพนักงานเพื่อซื้อหุ้นในจำนวนหุ้นที่กำหนดในราคาคงที่สำหรับระยะเวลาที่ จำกัด มีตัวบ่งชี้หุ้นออกมาสองประเภท: ตัวเลือกหุ้นที่ไม่ผ่านการรับรอง (NSO) และตัวเลือกหุ้นจูงใจ (ISO) ตัวเลือกหุ้นที่ไม่ผ่านการรับรองจะแตกต่างจากตัวเลือกหุ้นจูงใจในสองวิธี ประการแรก NSOs จะเสนอให้กับพนักงานที่ไม่เป็นผู้บริหารและกรรมการภายนอกหรือที่ปรึกษา ในทางตรงกันข้าม ISO สงวนไว้สำหรับพนักงานอย่างเคร่งครัด (โดยเฉพาะผู้บริหาร) ของ บริษัท ประการที่สองตัวเลือกที่ไม่ได้รับการรับรองจะไม่ได้รับการปฏิบัติภาษีพิเศษของรัฐบาลกลางในขณะที่ตัวเลือกหุ้นที่ได้รับสิทธิพิเศษจะได้รับการรักษาด้วยภาษีที่ดีเพราะพวกเขาปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ทางกฎหมายที่กำหนดโดย Internal Revenue Code (เพิ่มเติมเกี่ยวกับการจัดเก็บภาษีที่ดีนี้มีให้ด้านล่าง) แผนการของ NSO และ ISO มีลักษณะร่วมกัน: พวกเขารู้สึกว่าซับซ้อนธุรกรรมภายในแผนเหล่านี้ต้องเป็นไปตามข้อกำหนดเฉพาะที่กำหนดโดยข้อตกลงของนายจ้างและประมวลรัษฎากรภายใน วันเริ่มต้นการหมดอายุการใช้สิทธิและการออกกำลังกายในการเริ่มต้นพนักงานมักไม่ได้รับสิทธิ์การเป็นเจ้าของเต็มรูปแบบในวันที่เริ่มต้นของสัญญา (หรือที่เรียกว่าวันที่ให้สิทธิ์) พวกเขาต้องปฏิบัติตามกำหนดการเฉพาะที่เรียกว่าตารางการให้สิทธิ์เมื่อใช้ตัวเลือกของตน กำหนดการให้สิทธิ์จะเริ่มในวันที่ได้รับตัวเลือกและแสดงวันที่ที่พนักงานสามารถใช้จำนวนหุ้นได้ ตัวอย่างเช่นนายจ้างอาจให้ 1,000 หุ้นในวันที่ให้สิทธิ์ แต่หนึ่งปีนับจากวันนั้น 200 หุ้นจะได้รับการจัดสรร (พนักงานจะได้รับสิทธิในการใช้สิทธิ 200 จาก 1,000 หุ้นที่ได้รับครั้งแรก) ปีหลังจากนั้นอีก 200 หุ้นจะตกเป็นเหยื่อและอื่น ๆ กำหนดการให้สิทธิ์มีวันหมดอายุ ในวันนี้นายจ้างไม่สงวนสิทธิ์สำหรับพนักงานในการซื้อหุ้นของ บริษัท ภายใต้เงื่อนไขของข้อตกลง ตัวเลือกหุ้นของพนักงานจะได้รับในราคาที่กำหนดเรียกว่าราคาการใช้สิทธิ เป็นราคาต่อหุ้นที่พนักงานต้องจ่ายเพื่อใช้ตัวเลือกของตน ราคาการใช้สิทธิมีความสำคัญเนื่องจากใช้เพื่อกำหนดกำไร (เรียกว่าองค์ประกอบต่อรอง) และภาษีที่ต้องชำระในสัญญา องค์ประกอบต่อรองราคาถูกคำนวณโดยการหักราคาการใช้สิทธิจากราคาตลาดของหุ้นของ บริษัท ณ วันที่ใช้ตัวเลือก การเก็บภาษีพนักงานนอกจากนี้ Internal Revenue Code ยังมีกฎที่เจ้าของต้องปฏิบัติตามเพื่อหลีกเลี่ยงการเสียภาษีหนักในสัญญาของตน การจัดเก็บภาษีของสัญญาออปชันของหุ้นจะขึ้นอยู่กับประเภทของตัวเลือกที่เป็นเจ้าของ สำหรับตัวเลือกหุ้นที่ไม่ผ่านการรับรอง (NSO): การให้สิทธิ์ไม่ใช่เหตุการณ์ที่ต้องเสียภาษี การจัดเก็บภาษีจะเริ่มขึ้นในช่วงเวลาของการออกกำลังกาย องค์ประกอบต่อรองของตัวเลือกหุ้นที่ไม่ผ่านการรับรองถือเป็นค่าตอบแทนและต้องเสียภาษีในอัตราภาษีเงินได้สามัญ ตัวอย่างเช่นถ้าพนักงานได้รับหุ้น 100 หุ้น A ในราคาการใช้สิทธิ 25 ราคาตลาดของหุ้นในขณะออกกำลังกายคือ 50 ส่วนต่อรองในสัญญาคือ (50 - 25) x 1002,500 . โปรดทราบว่าเราสมมติว่าหุ้นเหล่านี้มีจำนวน 100 หุ้น การขายการรักษาความปลอดภัยจะก่อให้เกิดการเสียภาษีอีกเหตุการณ์หนึ่ง หากพนักงานตัดสินใจขายหุ้นในทันที (หรือน้อยกว่าหนึ่งปีจากการใช้สิทธิ) รายการดังกล่าวจะถูกรายงานเป็นเงินกำไรระยะสั้น (หรือขาดทุน) และจะต้องเสียภาษี ณ อัตราภาษีเงินได้ หากพนักงานตัดสินใจขายหุ้นปีหลังจากการใช้สิทธิขายจะได้รับการรายงานเป็นเงินทุนระยะยาว (หรือขาดทุน) และภาษีจะลดลง ตัวเลือกหุ้นเด่น (ISO) ได้รับการปฏิบัติทางภาษีพิเศษ: การให้สิทธิ์ไม่ใช่ธุรกรรมที่ต้องเสียภาษี เหตุการณ์ที่ต้องเสียภาษีจะมีการรายงานเมื่อมีการออกกำลังกาย แต่องค์ประกอบการต่อรองราคาของตัวเลือกหุ้นกระตุ้นสามารถเรียกใช้ภาษีขั้นต่ำอื่น (AMT) ได้ เหตุการณ์ที่ต้องเสียภาษีครั้งแรกเกิดขึ้นที่การขาย หากหุ้นขายทันทีหลังจากที่มีการใช้สิทธิองค์ประกอบต่อรองนี้ถือเป็นรายได้ตามปกติ กำไรที่ได้รับจากสัญญาจะถือเป็นผลกำไรระยะยาวหากได้รับการปฏิบัติตามกฎดังต่อไปนี้: หุ้นต้องถือครองหุ้นเป็นเวลา 12 เดือนหลังจากการออกกำลังกายและไม่ควรขายจนกว่าจะถึง 2 ปีหลังจากวันที่ได้รับเงิน ตัวอย่างเช่นสมมติว่า Stock A ได้รับเมื่อวันที่ 1 มกราคม 2007 (100 vested) ผู้บริหารจะเลือกตัวเลือกนี้ในวันที่ 1 มิถุนายน 2551 หากต้องการรายงานผลกำไรจากสัญญาดังกล่าวเป็นเงินทุนระยะยาวหุ้นจะไม่สามารถขายได้ก่อนวันที่ 1 มิถุนายน 2552 ข้อควรพิจารณาอื่น ๆ ถึงแม้ว่าระยะเวลาของหุ้น กลยุทธ์ตัวเลือกมีความสำคัญมีข้อควรพิจารณาอื่น ๆ ที่จะทำ ประเด็นสำคัญอีกประการหนึ่งของการวางแผนตัวเลือกหุ้นคือผลกระทบที่เครื่องมือเหล่านี้จะมีต่อการจัดสรรสินทรัพย์โดยรวม สำหรับแผนการลงทุนที่ประสบความสำเร็จต้องมีการกระจายสินทรัพย์อย่างถูกต้อง พนักงานควรระมัดระวังในเรื่องตำแหน่งที่เข้มข้นในหุ้นของ บริษัท ใด ๆ ที่ปรึกษาทางการเงินส่วนใหญ่แนะนำว่าหุ้นของ บริษัท ควรเป็น 20 (มากที่สุด) ของแผนการลงทุนโดยรวม ในขณะที่คุณอาจรู้สึกสบายใจในการลงทุนในสัดส่วนที่มากขึ้นในพอร์ตโฟลิโอของคุณใน บริษัท ของคุณเอง แต่ก็ปลอดภัยมากขึ้นในการกระจายการลงทุน ปรึกษาผู้เชี่ยวชาญด้านภาษีและการเงินเพื่อกำหนดแผนการดำเนินการที่ดีที่สุดสำหรับผลงานของคุณ Bottom Line แนวคิดเป็นวิธีการชำระเงินที่น่าสนใจ อะไรจะดีไปกว่าการกระตุ้นให้พนักงานมีส่วนร่วมในการเติบโตของ บริษัท มากกว่าการนำเสนอชิ้นส่วนของวงกลม แต่ในทางปฏิบัติการไถ่ถอนและการเก็บภาษีของเครื่องมือเหล่านี้อาจมีความซับซ้อนมาก พนักงานส่วนใหญ่ไม่เข้าใจถึงผลกระทบทางภาษีของการเป็นเจ้าของและการใช้ทางเลือกของตน เป็นผลให้พวกเขาสามารถถูกลงโทษอย่างหนักโดยลุงแซมและมักจะพลาดบางส่วนของเงินที่สร้างขึ้นโดยสัญญาเหล่านี้ โปรดจำไว้ว่าการขายหุ้นพนักงานของคุณทันทีหลังจากการออกกำลังกายจะทำให้เกิดภาษีเงินได้ในระยะสั้นที่สูงขึ้น กำลังรอจนกว่าการขายจะมีคุณสมบัติเพียงพอสำหรับการเสียภาษีกำไรระยะยาวในระยะยาวคุณสามารถช่วยคุณประหยัดได้นับร้อยนับพัน ๆ ประเภทของภาษีที่เรียกเก็บจากเงินทุนที่เกิดจากบุคคลและ บริษัท กำไรจากการลงทุนเป็นผลกำไรที่นักลงทุนลงทุน คำสั่งซื้อความปลอดภัยที่ต่ำกว่าหรือต่ำกว่าราคาที่ระบุ คำสั่งซื้อวงเงินอนุญาตให้ผู้ค้าและนักลงทุนระบุ กฎสรรพากรภายใน (Internal Internal Revenue Service หรือ IRS) ที่อนุญาตให้มีการถอนเงินที่ปลอดจากบัญชี IRA กฎกำหนดให้ การขายหุ้นครั้งแรกโดย บริษัท เอกชนต่อสาธารณชน การเสนอขายหุ้นหรือไอพีโอมักจะออกโดย บริษัท ขนาดเล็กที่มีอายุน้อยกว่าที่แสวงหา อัตราส่วนหนี้สิน DebtEquity Ratio คืออัตราส่วนหนี้สินที่ใช้ในการวัดอัตราส่วนหนี้สินของ บริษัท หรืออัตราส่วนหนี้สินที่ใช้ในการวัดแต่ละบุคคล ประเภทของโครงสร้างค่าตอบแทนที่ผู้จัดการกองทุนป้องกันความเสี่ยงมักใช้ซึ่งส่วนหนึ่งของค่าตอบแทนเป็นผลมาจากการปฏิบัติตามตัวเลือกการออกกำลังกายตัวเลือกหุ้นการเลือกหุ้นจะหมายถึงการซื้อหุ้นสามัญของผู้ออกหุ้นกู้ในราคาที่กำหนดโดยราคาเสนอโดยไม่คำนึงถึงราคา stockrsquos ในขณะที่คุณใช้ตัวเลือก ดูข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับตัวเลือกสต็อค เคล็ดลับ: การออกกำลังกายตัวเลือกหุ้นของคุณเป็นรายการที่ซับซ้อนและซับซ้อนบางครั้ง ผลกระทบทางภาษีอาจแตกต่างกันออกไปให้แน่ใจว่าได้ปรึกษากับที่ปรึกษาด้านภาษีก่อนที่คุณจะใช้ตัวเลือกหุ้นของคุณ ทางเลือกเมื่อคุณใช้ตัวเลือกหุ้นโดยปกติคุณมีทางเลือกหลายประการเมื่อคุณใช้ตัวเลือกหุ้นที่ตกเป็นของคุณ: ถือตัวเลือกหุ้นถ้าคุณเชื่อว่าราคาหุ้นจะเพิ่มขึ้นเมื่อเวลาผ่านไปคุณสามารถใช้ประโยชน์จากลักษณะระยะยาวของตัวเลือกและรอเพื่อ ออกกำลังกายจนกว่าราคาตลาดของผู้ออกหุ้นจะสูงกว่าราคาที่คุณให้ไว้และคุณรู้สึกว่าคุณพร้อมที่จะใช้ตัวเลือกหุ้นของคุณแล้ว เพียงแค่จำไว้ว่าตัวเลือกหุ้นจะหมดอายุหลังจากระยะเวลาหนึ่ง ตัวเลือกหุ้นไม่มีค่าหลังจากหมดอายุแล้ว ข้อดีของวิธีนี้คือ: ความล่าช้าในการรับผลกระทบภาษีของคุณจนกว่าคุณจะออกกำลังกายตัวเลือกหุ้นของคุณและการแข็งค่าที่เป็นไปได้ของหุ้นซึ่งจะทำให้กำไรเพิ่มขึ้นเมื่อคุณออกกำลังกาย ดำเนินการรายการการใช้สิทธิและถือ (cash-for-stock) ใช้ตัวเลือกหุ้นเพื่อซื้อหุ้นใน บริษัท ของคุณและถือหุ้น ขึ้นอยู่กับประเภทของตัวเลือกนี้คุณอาจต้องวางเงินมัดจำหรือยืมหลักทรัพย์โดยใช้หลักทรัพย์อื่นในบัญชี Fidelity ของคุณเพื่อเป็นหลักประกันในการจ่ายค่านายหน้านายหน้าซื้อขายหลักทรัพย์และค่าธรรมเนียมและภาษีต่างๆ (ถ้าคุณได้รับอนุมัติให้ทำกำไร) ข้อได้เปรียบของวิธีนี้คือประโยชน์ของการเป็นเจ้าของหุ้นใน บริษัท ของคุณ (รวมถึงเงินปันผล) การเพิ่มมูลค่าศักยภาพของราคาหุ้นสามัญของ บริษัท ของคุณ เริ่มดำเนินการรายการการใช้สิทธิและขายเพื่อปิดการใช้ตัวเลือกหุ้นเพื่อซื้อหุ้นในหุ้นของ บริษัท ของคุณจากนั้นขายหุ้นของ บริษัท เพียงอันเดียว (ในเวลาเดียวกัน) เพื่อให้ครอบคลุมค่าใช้จ่ายในการซื้อหุ้นภาษีและค่าคอมมิชชั่น และค่าธรรมเนียม รายได้ที่คุณได้รับจากการทำธุรกรรมการใช้สิทธิและขายเพื่อครอบคลุมจะเป็นหุ้นของหุ้น คุณอาจได้รับเงินสดส่วนที่เหลือ ข้อได้เปรียบของวิธีนี้คือประโยชน์ของการเป็นเจ้าของหุ้นใน บริษัท ของคุณ (รวมถึงเงินปันผล) การเพิ่มมูลค่าศักยภาพของราคาหุ้นสามัญของ บริษัท ของคุณ ความสามารถในการครอบคลุมต้นทุนตัวเลือกหุ้นภาษีและค่าคอมมิชชั่นนายหน้าและค่าธรรมเนียมใด ๆ กับเงินที่ได้จากการขาย สร้างธุรกรรมการซื้อ - ขาย (cashless) กับรายการนี้ซึ่งจะใช้ได้เฉพาะจาก Fidelity หากแผนการบริหารสต็อคของคุณได้รับการจัดการโดย Fidelity คุณสามารถใช้ตัวเลือกหุ้นเพื่อซื้อหุ้นของ บริษัท และขายหุ้นที่ซื้อได้ในเวลาเดียวกัน เวลาโดยไม่ต้องใช้เงินสดของคุณเอง เท่ากับมูลค่าตลาดยุติธรรมของหุ้นหักด้วยราคาที่ได้รับและต้องหักภาษี ณ ที่จ่ายและนายหน้าซื้อขายหลักทรัพย์และค่าธรรมเนียมใด ๆ (กำไรของคุณ) ข้อดีของวิธีนี้คือเงินสด (รายได้จากการออกกำลังกายของคุณ) โอกาสที่จะใช้เงินที่ได้รับเพื่อกระจายการลงทุนในผลงานของคุณผ่านบัญชี Fidelity Account ที่เป็นเพื่อนของคุณ เคล็ดลับ: ทราบวันหมดอายุของตัวเลือกหุ้นของคุณ เมื่อหมดอายุพวกเขาไม่มีคุณค่า ตัวอย่างการใช้สิทธิในการซื้อหุ้นสามัญการใช้สิทธิในการซื้อหุ้นสามัญจำนวนที่ขายไปก่อนกำหนดระยะเวลารอรับสิทธิจำนวนตัวเลือก: 100 ราคาใช้สิทธิ: 10 มูลค่าตลาดยุติธรรมเมื่อใช้สิทธิ: 50 มูลค่าตลาดยุติธรรมเมื่อมีการขาย: 70 ประเภทการค้า: ซื้อหุ้นและถือจน 50 เสื้อกั๊กเมื่อวันที่ 1 มกราคมคุณตัดสินใจที่จะใช้หุ้นของคุณ ราคาหุ้นเป็น 50 ตัวเลือกหุ้นของคุณมีค่าใช้จ่าย 1,000 (100 ตัวเลือกหุ้น x ราคาให้ 10) คุณจ่ายค่าสิทธิหุ้น (1,000) ให้นายจ้างของคุณและรับ 100 หุ้นในบัญชีซื้อขายหลักทรัพย์ของคุณ วันที่ 1 มิถุนายนราคาหุ้นเท่ากับ 70 ท่านขายหุ้น 100 หุ้นของคุณในราคาตลาดปัจจุบัน เมื่อคุณขายหุ้นที่ได้รับผ่านการทำธุรกรรมหุ้นตัวเลือกคุณต้อง: แจ้งนายจ้างของคุณ (นี้จะสร้าง disqualifying disposition) จ่ายภาษีเงินได้สามัญเกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างราคาทุน (10) และมูลค่าตลาดเต็มรูปแบบในขณะที่ออกกำลังกาย 50) ในตัวอย่างนี้ 40 หุ้นหรือ 4,000 จ่ายภาษีกำไรจากผลต่างระหว่างราคาตลาดทั้งหมดในขณะที่ใช้สิทธิ (50) และราคาขาย (70) ในตัวอย่างนี้ 20 หุ้นหรือ 2,000 หากคุณรอการขายตัวเลือกหุ้นของคุณนานกว่าหนึ่งปีหลังจากที่มีการใช้ตัวเลือกหุ้นและสองปีหลังจากวันที่ให้สิทธิ์คุณจะต้องจ่ายเงินเพิ่มทุนแทนรายได้ปกติในส่วนต่างระหว่างราคาเสนอขายและราคาขาย ตัวเลือกหุ้นใหม่เป็นตัวชดเชยให้กับพนักงานในรูปของหุ้นไม่ใช่เงินสด นายจ้างยินยอมให้พนักงานมีทางเลือกในการซื้อหุ้นใน บริษัท นายจ้างหรือ บริษัท แม่หรือ บริษัท ย่อยในราคาที่กำหนดไว้เรียกว่าราคาการใช้สิทธิหรือราคานัดหยุดงาน สามารถสั่งซื้อสต็อกได้ในราคาที่ถูกตีราคาทันทีที่มีการเลือกเสื้อ (มีให้เลือกใช้) ราคาการประท้วงถูกตั้งค่าไว้ในขณะที่ตัวเลือกได้รับ แต่ตัวเลือกมักจะตกเป็นระยะเวลาหนึ่ง หากหุ้นเพิ่มขึ้นค่า ISO จะทำให้พนักงานมีความสามารถในการซื้อหุ้นในอนาคตในราคาที่ตีราคาถูกล็อกไว้ก่อนหน้านี้ ส่วนลดนี้ในราคาซื้อของหุ้นเรียกว่าการแพร่กระจาย ISOs ถูกหักภาษีในสองวิธีคือการแพร่กระจายและการเพิ่มขึ้น (หรือลดลง) ในมูลค่าของหุ้นเมื่อขายหรือจำหน่ายในรูปแบบอื่น รายได้จาก ISO จะถูกหักภาษี ณ ที่จ่ายภาษีเงินได้ปกติและภาษีขั้นต่ำอื่น ๆ แต่ไม่ต้องเสียภาษีเพื่อประกันสังคมและ Medicare ในการคํานวณภาษีของ ISOs คุณจําเปนตองทราบ: วันที่ให: วันที่ไดรับ ISOs กับลูกจางราคา Strike: ราคาซื้อหุนทุนวันใชสิทธิ: วันที่ใชตัวเลือกของคุณและ ซื้อหุ้นราคาขาย: จำนวนเงินที่ได้รับจากการขายหุ้นวันที่ขาย: วันที่หุ้นถูกขาย วิธีการเก็บภาษี ISOs ขึ้นอยู่กับวิธีการและเมื่อสต็อกจะถูกกำจัด จำหน่ายโดยทั่วไปคือเมื่อพนักงานขายหุ้น แต่ก็ยังสามารถรวมการโอนหุ้นไปยังบุคคลอื่นหรือการให้หุ้นเพื่อการกุศลข้อกำหนดการจัดจำหน่ายตัวเลือกหุ้นแรงจูงใจการจำหน่ายที่มีคุณสมบัติของ ISOs ก็หมายความว่าหุ้นซึ่งได้มา ผ่านทางตัวเลือกหุ้นแรงจูงใจถูกจำหน่ายเกินกว่าสองปีนับ แต่วันที่ให้สิทธิ์และมากกว่าหนึ่งปีหลังจากที่หุ้นถูกโอนไปยังพนักงาน (โดยปกติคือวันใช้สิทธิ) มีเกณฑ์การคัดเลือกเพิ่มเติม: ผู้เสียภาษีต้องได้รับการว่าจ้างนายจ้างอย่างสม่ำเสมอเนื่องจากได้รับ ISO ตั้งแต่วันที่ได้รับอนุญาตจนถึง 3 เดือนก่อนวันใช้สิทธิ การใช้สิทธิในการใช้สิทธิประโยชน์ทางภาษีการใช้สิทธิตามมาตรฐาน ISO ถือเป็นรายได้เพียงเพื่อวัตถุประสงค์ในการคำนวณภาษีขั้นต่ำทางเลือก (AMT) แต่จะถูกละเว้นเพื่อวัตถุประสงค์ในการคำนวณภาษีเงินได้ของรัฐบาลกลางปกติ การแพร่กระจายระหว่างมูลค่าตลาดยุติธรรมของหุ้นและราคาการตีราคาของผู้ขายจะรวมเป็นรายได้ตามวัตถุประสงค์ของ AMT มูลค่าตลาดยุติธรรมวัดจากวันที่หุ้นถือเป็นอันดับแรกหรือเมื่อสิทธิในหุ้นของ บริษัท ไม่มีความเสี่ยงในการริบ การรวมการกระจาย ISO ในรายได้ AMT จะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อคุณถือสต็อกต่อเมื่อสิ้นปีเดียวกับที่คุณใช้ตัวเลือกนี้ หากหุ้นขายภายในปีเดียวกับการออกกำลังกายแล้วการแพร่กระจายไม่จำเป็นต้องรวมอยู่ในรายได้ AMT ของคุณ การจัดเก็บภาษีทรัพย์สินทางเลือกที่มีคุณสมบัติเหมาะสมการจัดจำหน่าย ISO ที่มีคุณสมบัติถูกเก็บภาษีเป็นผลกำไรจากเงินลงทุนในอัตราภาษีเงินได้ระยะยาวในระยะยาวเกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างราคาขายกับต้นทุนของตัวเลือก การจัดเก็บภาษีของหุ้นที่มีสิทธิได้รับการยกเว้นภาษี disposalifying disposition การจำหน่ายหุ้น ISO ไม่ถูกต้องหรือไม่มีคุณสมบัติเหมาะสมคือการจำหน่ายอื่นใดนอกจากจำหน่ายที่มีคุณสมบัติเหมาะสม disqualifying dispositions ISO จะเสียภาษีในสองวิธี: จะมีรายได้ชดเชย (ขึ้นอยู่กับอัตรารายได้ทั่วไป) และกำไรหรือขาดทุนจากเงินทุน (ขึ้นอยู่กับระยะสั้นหรือระยะยาวกำไรกำไร) จำนวนรายได้ค่าชดเชยจะถูกกำหนดดังนี้หากคุณขาย ISO ที่มีกำไรรายได้จากการชดเชยของคุณคือส่วนต่างระหว่างมูลค่าตลาดยุติธรรมของหุ้นเมื่อคุณใช้ตัวเลือกนี้และราคาการตีราคาของผู้ขาย กำไรใด ๆ ที่สูงกว่ารายได้ค่าชดเชยคือกำไรจากเงินทุน หากคุณขายหุ้น ISO ที่ขาดทุนจำนวนเงินทั้งหมดเป็นเงินทุนที่สูญเสียไปและไม่มีรายได้จากการชดเชยในการรายงาน หักภาษี ณ ที่จ่ายและภาษีโดยประมาณโปรดทราบว่านายจ้างไม่จำเป็นต้องระงับภาษีจากการใช้สิทธิหรือการขายตัวเลือกหุ้นจูงใจ ดังนั้นผู้ที่ใช้สิทธิ แต่ยังไม่ได้ขายหุ้น ISO ณ สิ้นปีอาจมีหนี้สินทางภาษีขั้นต่ำแทน และบุคคลที่ขายหุ้น ISO อาจมีหนี้สินภาษีที่สำคัญซึ่งไม่สามารถจ่ายผ่านการหักภาษี ณ ที่จ่าย ผู้เสียภาษีควรส่งการชำระภาษีโดยประมาณเพื่อไม่ให้เกิดยอดเงินคงค้างจากการคืนภาษี คุณอาจต้องการเพิ่มจำนวนเงินหัก ณ ที่จ่ายแทนการชำระเงินโดยประมาณ ตัวเลือกหุ้นที่เสนอจะถูกรายงานในแบบฟอร์ม 1040 ในรูปแบบต่างๆ วิธีการเลือกใช้ตัวเลือกหุ้นที่สนับสนุน (ISO) ขึ้นอยู่กับประเภทของการจำหน่าย รายงานสถานการณ์การรายงานภาษีที่เป็นไปได้ 3 แบบ ได้แก่ การรายงานการใช้สิทธิซื้อหุ้นจูงใจและไม่มีการขายหุ้นในปีเดียวกันเพิ่มรายได้ของ AMT ตามส่วนต่างระหว่างราคาตลาดของหุ้นและราคาการใช้สิทธิ ซึ่งสามารถคำนวณโดยใช้ข้อมูลที่พบได้ในแบบฟอร์ม 3921 ที่จัดทำโดยนายจ้างของคุณ ก่อนอื่นให้หามูลค่าตลาดยุติธรรมของจำนวนหุ้นที่ยังไม่ขาย (แบบ 3921 กล่อง 4 คูณด้วยกล่อง 5) แล้วหักค่าใช้จ่ายของหุ้นดังกล่าว (แบบ 3921 กล่อง 3 คูณด้วยกล่อง 5) ผลที่ได้คือการแพร่กระจายและรายงานในแบบฟอร์ม 6251 บรรทัดที่ 14 เนื่องจากคุณรับรู้รายได้ตามเกณฑ์ AMT คุณจะมีต้นทุนที่แตกต่างกันในหุ้นเหล่านั้นสำหรับ AMT มากกว่าภาษีเงินได้ปกติ ดังนั้นคุณควรติดตามเกณฑ์ค่าใช้จ่าย AMT ที่แตกต่างไปสำหรับการอ้างอิงในอนาคต สำหรับวัตถุประสงค์ทางภาษีปกติค่าใช้จ่ายของหุ้น ISO คือราคาที่คุณจ่าย (ราคาการใช้สิทธิหรือการตีราคา) สำหรับวัตถุประสงค์ของ AMT ต้นทุนของคุณคือราคาตีบวกการปรับ AMT (จำนวนที่รายงานในแบบฟอร์ม 6251 บรรทัดที่ 14) รายงานการขายหุ้น ISO ที่มีคุณสมบัติตามที่กำหนดรายงานผลกำไรใน D ตารางและ 8949 แบบฟอร์มคุณจะรายงานยอดขายขั้นต้นทั้งหมดจากการขายซึ่งจะแจ้งโดยโบรกเกอร์ของคุณในแบบฟอร์ม 1099-B นอกจากนี้คุณจะรายงานต้นทุนค่าใช้จ่ายตามปกติ (ราคาการออกกำลังกายหรือการประท้วงที่พบในแบบฟอร์ม 3921) นอกจากนี้คุณจะต้องกรอกแบบฟอร์ม D และแบบฟอร์ม 8949 แยกต่างหากเพื่อคำนวณผลกำไรหรือขาดทุนจากเงินทุนของคุณสำหรับวัตถุประสงค์ของ AMT ในช่วงเวลาที่แยกต่างหากคุณจะรายงานรายได้ทั้งหมดจากการขายและต้นทุนของ AMT (ราคาใช้สิทธิบวกการปรับค่า AMT ก่อนหน้า) ในแบบฟอร์ม 6251 คุณจะรายงานการปรับค่าลบสำหรับบรรทัดที่ 17 เพื่อให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่างผลกำไรและขาดทุนระหว่างการคำนวณกำไรปกติและ AMT ดูคำแนะนำสำหรับแบบฟอร์ม 6251 สำหรับรายละเอียด การรายงานการจำหน่ายหุ้น ISO ที่ไม่ถูกต้องรายได้ค่าชดเชยจะถูกรายงานเป็นค่าจ้างในแบบฟอร์ม 1040 บรรทัดที่ 7 และมีการรายงานผลกำไรหรือขาดทุนจากเงินทุนในตาราง D และแบบฟอร์ม 8949 รายได้ค่าชดเชยอาจรวมอยู่ในใบแจ้งค่าจ้างและแบบฟอร์มภาษี W-2 แล้ว จากนายจ้างของคุณตามจำนวนที่ระบุไว้ในกล่อง 1 นายจ้างบางรายจะให้การวิเคราะห์รายละเอียดของกล่อง 1 จำนวนที่ด้านบนของ W-2 ของคุณ หากรายได้ค่าชดเชยถูกรวมไว้ใน W-2 แล้วให้รายงานค่าจ้างของคุณจากแบบฟอร์ม W-2 กล่อง 1 ในแบบฟอร์ม 1040 ของคุณบรรทัดที่ 7 หากรายได้ค่าชดเชยไม่ได้รวมอยู่ใน W-2 ของคุณแล้วคำนวณ รายได้ค่าชดเชยของคุณและรวมจำนวนนี้เป็นค่าจ้างในบรรทัดที่ 7 นอกเหนือจากจำนวนเงินที่ได้จากแบบฟอร์ม W-2 ของคุณ ในตาราง D และแบบฟอร์ม 8949 คุณจะรายงานยอดขายขั้นต้นทั้งหมดจากการขาย (แสดงในแบบฟอร์ม 1099-B จากโบรกเกอร์ของคุณ) และต้นทุนของคุณในหุ้น ในกรณีที่มีการตัดสิทธิ์การถือครอง ISO ตามเกณฑ์ราคาทุนของคุณจะเป็นราคาตีราคา (ที่ระบุไว้ในแบบฟอร์ม 3921) พร้อมกับรายได้ค่าชดเชยที่รายงานว่าเป็นค่าจ้าง หากคุณขายหุ้น ISO ในปีที่นอกเหนือจากปีที่คุณใช้สิทธิ์ ISO คุณจะมีต้นทุนค่า AMT แยกต่างหากดังนั้นคุณจะต้องใช้ D ตารางและแบบฟอร์ม 8949 แยกต่างหากเพื่อรายงานผลกำไรที่แตกต่างกันของ AMT และคุณจะใช้แบบฟอร์ม 6251 เพื่อ รายงานการปรับเชิงลบสำหรับความแตกต่างระหว่างกำไร AMT และกำไรจากเงินทุนปกติ แบบฟอร์ม 3921 เป็นแบบฟอร์มภาษีที่ใช้ในการจัดหาข้อมูลเกี่ยวกับตัวเลือกหุ้นที่เกิดขึ้นระหว่างปี นายจ้างจัดหาตัวอย่าง 3921 แบบฟอร์มสำหรับการออกกำลังกายแบบตัวเลือกการจูงใจแต่ละครั้งที่เกิดขึ้นในระหว่างปีปฏิทิน พนักงานที่มีการออกกำลังกายสองคนขึ้นไปอาจได้รับแบบฟอร์ม 3921 หลายฉบับหรืออาจได้รับงบการเงินรวมที่แสดงการออกกำลังกายทั้งหมด การจัดรูปแบบเอกสารภาษีนี้อาจแตกต่างกันออกไป แต่จะมีข้อมูลต่อไปนี้: ข้อมูลระบุตัวตนของ บริษัท ที่โอนหุ้นตามแผนเลือกหุ้นจูงใจตัวตนของพนักงานที่ใช้ตัวเลือกหุ้นแรงจูงใจวันที่ได้รับตัวเลือกหุ้นจูงใจ, วันที่ใช้สิทธิซื้อหุ้นสามัญราคาใช้สิทธิราคาซื้อขายหุ้นสามัญในวันใช้สิทธิจำนวนหุ้นที่ได้มาข้อมูลนี้สามารถนำไปคำนวณต้นทุนของคุณในหุ้นเพื่อคำนวณจำนวนรายได้ที่ต้องการได้ เพื่อรายงานภาษีขั้นต่ำที่เป็นทางเลือกและคำนวณจำนวนรายได้ค่าชดเชยในการขายขาดคุณสมบัติและระบุจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของระยะเวลาการถือครองพิเศษเพื่อให้มีคุณสมบัติในการขอรับการรักษาภาษีที่ต้องการการระบุระยะเวลาการถือครองหลักทรัพย์ที่มีคุณสมบัติเหมาะสม ระยะเวลาการถือครองพิเศษเพื่อให้มีสิทธิ์ได้รับการรักษาภาษีกำไร ระยะเวลาการถือครองเป็นเวลาสองปีนับจากวันที่ให้สิทธิ์และหนึ่งปีหลังจากที่หุ้นถูกโอนไปให้พนักงาน แบบฟอร์ม 3921 แสดงวันที่ให้สิทธิ์ในช่อง 1 และแสดงวันที่โอนย้ายหรือวันใช้สิทธิในช่อง 2. เพิ่มสองปีเป็นวันที่ในช่อง 1 และเพิ่มหนึ่งปีลงในวันที่ในช่อง 2. หากคุณขายหุ้น ISO หลังจากวันที่ใด หลังจากนั้นคุณจะมีคุณสมบัติจำหน่ายและกำไรหรือขาดทุนใด ๆ จะเป็นผลกำไรหรือขาดทุนทั้งหมดที่เสียภาษีในอัตรากำไรจากเงินทุนระยะยาว หากคุณขายหุ้น ISO ของคุณเมื่อใดก็ได้ก่อนหรือในวันนี้คุณจะมีรายได้ที่ไม่ผ่านเกณฑ์และรายได้จากการขายจะถูกหักภาษีบางส่วนเป็นรายได้ค่าชดเชยในอัตราภาษีเงินได้สามัญและบางส่วนเป็นผลกำไรหรือขาดทุนจากเงินทุน การคํานวณรายได้สําหรับการใช้สิทธิขั้นตํ่าในการใช้สิทธิของ ISO หากคุณใช้ตัวเลือกหุ้นจูงใจและไม่ขายหุ้นก่อนสิ้นปีปฏิทินคุณจะรายงานรายได้เพิ่มเติมสําหรับภาษีขั้นต่ำทางเลือก (AMT) จำนวนเงินที่รวมอยู่ในวัตถุประสงค์ของ AMT คือส่วนต่างระหว่างมูลค่าตลาดยุติธรรมของหุ้นกับราคาของตัวเลือกหุ้นจูงใจ ราคาตลาดของหุ้นในตลาดซื้อขายหลักทรัพย์จะแสดงไว้ในช่องที่ 4 ค่าใช้จ่ายต่อหุ้นของตัวเลือกหุ้นหรือราคาการใช้สิทธิจะแสดงอยู่ในช่องที่ 3 จำนวนหุ้นที่ซื้อจะปรากฏในช่องที่ 5 เพื่อหาจำนวนเงินที่จะรวม เป็นรายได้ตามวัตถุประสงค์ของ AMT คูณจำนวนในช่อง 4 ด้วยจำนวนหุ้นที่ยังไม่ได้จำหน่าย (โดยปกติจะเท่ากับในกล่อง 5) และจากราคาผลิตภัณฑ์นี้ (3) คูณด้วยจำนวนหุ้นที่ซื้อจนหมด จำนวนเดียวกันที่แสดงในกล่อง 5) รายงานจำนวนเงินนี้ในแบบฟอร์ม 6251 บรรทัดที่ 14 การคำนวณฐานต้นทุนสำหรับภาษีปกติค่าใช้จ่ายในการซื้อหุ้นที่ได้รับจากตัวเลือกหุ้นจูงใจคือราคาการใช้สิทธิตามที่ระบุไว้ในช่อง 3. ค่าใช้จ่ายของคุณสำหรับจำนวนหุ้นทั้งหมดเป็นจำนวนเงิน ในกล่อง 3 คูณด้วยจำนวนหุ้นที่แสดงไว้ในช่อง 5. ตัวเลขนี้จะใช้ในตาราง D และแบบ 8949 การคำนวณต้นทุนสำหรับหุ้นสามัญของ AMT ที่ใช้สิทธิในหนึ่งปีและจำหน่ายในปีต่อ ๆ ไปจะมี 2 ราคาคือ 1 บาทเป็นราคาปกติ ภาษีและวัตถุประสงค์หนึ่งสำหรับวัตถุประสงค์ของ AMT ค่าใช้จ่ายของ AMT เป็นเกณฑ์ภาษีปกติบวกกับจำนวนเงินที่รวม AMT รายได้ ตัวเลขนี้จะใช้ในตาราง D และแบบฟอร์ม 8949 สำหรับการคำนวณ AMT การคำนวณค่าชดเชยรายได้จากการขายขาดสิทธิหากหุ้นมีสิทธิซื้อหุ้นในช่วงระยะเวลาการถือครองไม่ถูกต้องกำไรบางส่วนของคุณจะถูกหักภาษีเป็นค่าจ้างที่ต้องเสียภาษีเงินได้และกำไรหรือขาดทุนส่วนที่เหลือจะถูกหักภาษีเป็นกำไรจากเงินทุน จำนวนเงินที่จะรวมเป็นรายได้ค่าชดเชยและมักรวมอยู่ในกล่อง W-2 แบบฟอร์ม 1 คือส่วนต่างระหว่างมูลค่าตลาดยุติธรรมของหุ้นเมื่อคุณใช้ตัวเลือกและราคาการใช้สิทธิ ในการหามูลค่านี้ให้คูณมูลค่าตลาดยุติธรรมต่อหุ้น (ช่อง 4) ด้วยจำนวนหุ้นที่จำหน่ายได้ (โดยปกติจะมีมูลค่าเท่ากันในช่อง 5) และจากราคาผลิตภัณฑ์นี้หักด้วยราคาการใช้สิทธิ (ช่อง 3) คูณด้วยจำนวนหุ้นที่จำหน่ายได้ ( โดยปกติจะมีจำนวนเท่ากันในช่อง 5) จำนวนเงินชดเชยรายได้นี้จะรวมอยู่ในแบบฟอร์ม W-2 กล่อง 1 หากไม่มีใน W-2 ของคุณให้รวมจำนวนนี้เป็นค่าจ้างเพิ่มเติมในแบบฟอร์ม 1040 บรรทัดที่ 7 การคำนวณเกณฑ์ต้นทุนที่ปรับเปลี่ยนตามเกณฑ์ Disqualifying เริ่มต้นด้วย ต้นทุนของคุณและเพิ่มจำนวนเงินชดเชยใด ๆ ใช้รูปพื้นฐานต้นทุนที่ปรับนี้เพื่อรายงานการเพิ่มหรือลดทุนตามตาราง D และแบบฟอร์ม 8949 ดูบทความเต็มอ่านต่อ